Begin van dit jaar kreeg ik een pagina verzoek om te liken, over Kindness Therapy van oprichtster en vriendin Malou Geenevasen. De naam alleen al klonk erg lief en ik houd van dit soort initiatieven. De bedoeling is om 365 goede daden in een jaar te doen. Voorbeelden van Malou zijn pannenkoeken bakken voor iedereen die wil aanschuiven, het pay-it-forward principe en de koffie voor de persoon achter (of voor) je betalen of een 2 euro munt in een fotohokje “uitlenen”. Elke dag zo’n goede daad, dat moet te doen zijn toch?

KT

In deze egocentrische maatschappij wordt liefdadigheid nog eens ter zijde gelaten. Ik moet eerlijk bekennen dat ikzelf aan deze haastige “ikeerstdaarnaeenanderpas” maatschappij mee doe omdat dat er geleidelijk in is geslopen. I blame city life. Het begon toen ik in de stad ging studeren, ik nam voor het eerst het openbaar vervoer waarbij ik ook echt haast had (over op tijd vertrekken van huis gaan we het nu niet over hebben) ik kon nou eenmaal niet te laat in de les verschijnen dus opzij mensen!Over Amsterdam centraal maar niet te spreken. Daarna kreeg ik mijn eerste auto en maakte ik kennis met het rijgedrag van de grote steden $@%&^@! jij malloot zomaar snijd je me af! Wel eens boodschappen gedaan tussen 16.00 en 18.00? Niet grappig als elke kassa een lange rij heeft en de kassières niet te de moeite nemen om je vriendelijk gedag te zeggen. Dit zijn voorbeelden van gedragingen die je overneemt.

Totdat je weer eens in een dorp terecht komt en zelfs een vakkenvuller van de plaatselijke supermarkt je een goedemiddag wenst… Je in een verkeerssituatie ineens (onterecht) voorrang wordt verleend… En ineens betrap je jezelf ook op beleefdheid naar een ander toe, oh u heeft maar 3 dingen en ik 5 gaat u maar voor hoor. Kindness is aanstekelijk en door Kindness Therapy zou je ineens de smaak te pakken kunnen krijgen. 365 mooie daden gaan me niet meer lukken voor dit jaar (alhoewel), maar misschien moet ik me toch ook wat meer inzetten voor de mens omwille van mezelf. Ik begon deze week met een kleine donatie voor het Ronald McDonaldhuis maar oh wat mooi toen ik las dat een vriendin van me een zwerver getrakteerd had op een lunch! Thumbs up Esther! Ik ga vanaf nu elke dag iets bedenken waarbij ik iemands dag kan maken, al is het iemand een leuk berichtje sturen.

We mogen allemaal wat galanter zijn, zelfs op dagen waar we zelf ook niet altijd even blij zijn. Onthoud, je wordt zelf pas echt gelukkig als je een ander gelukkig ziet!