Countdown naar 30!

Nog exact twee weken totdat ik 30 word… Nog exact twee hele weken om even ‘stil te staan’ bij deze nieuwe mijlpaal! Toch vind ik het niet helemaal erg om de 20’s te verlaten want ze zeggen dat elk decennium zijn charme heeft dus kom maar op.

Laatst liep ik door de stad (ik heb de luxe om de weekenden te omzeilen en doordeweeks in de middag naar de stad te kunnen) en ik zag allemaal studenten lopen van rond de 20 jaar. Stiekem heb ik wel even gedacht zucht, was ik nog maar zo jong, onhanfhankelijk en vrij om te hele wereld aan te kunnen. Toen dacht ik gelijk aan de mooie ‘glorietijd’ die ik zelf heb mogen invullen. Ik heb het onderste uit de kan gehaald door alles te doen en overal te wonen. Anti-kraak met vriendinnen, tijdelijk bij mijn ouders in Venezuela en studeren in Madrid, gewoon omdat het kon. Sommige mensen doen aan jobhoppen, ik deed aan woninghoppen. Ik was superzelfstandig en onafhankelijk althans naar mijn gevoel, het kan zijn dat mijn ouders hier anders over dachten.
Ik mag dus niet klagen want ik heb die jaren niet weggegooid omdat ik zoveel leuke dingen heb meegemaakt die me mede hebben gevormd tot wat ik nu ben.

Dat brengt me nog verder terug in mijn ‘ontwikkelingsfase’, de tienertijd! Ook deze jaren heb ik optimaal gespendeerd zoals de gemiddelde tiener dat doet. Misschien een beetje teveel naar mening van mijn ouders. Spannend.
Ik heb mezelf leren kennen, heb in die tijd vriendschappen voor het leven gemaakt en begon met het ontdekken van het leven.

Nog verder terug naar mijn kindertijd kan ik me bijna net zoveel herinneren, zelfs mijn eerste hapje… grapje 😉. Het leven begon in Nederland maar al gauw werd dat op Curaçao! Wonen in een heel mooi huis, elke dag na schooltijd naar het strand en elke zondag met de boot weg. Het denken dat je half Antilliaans bent en ineens naar Nederland moet verhuizen en je ‘opnieuw’ moet beginnen. Die Antilliaanse invloeden waren binnen no time ingeruild voor echte Nederlandse vanaf het moment dat mijn ouders een mooie twee-onder-eenkap woning huurden in een brave wijk in het pittoreske Hellevoetsluis.

Misschien is dit juist het probleem van mijn ‘Quarterlife crisis’, dat ik het in mijn jeugd zo leuk en makkelijk heb gehad, het juist nu moeilijk is om wat te maken van het leven. Het feit dat ik er een slopende ziekte bij heb helpt ook niet bepaald mee.
Ze zeggen altijd van 15-25 jaar heb je de energie, de tijd maar niet het geld.
25-65 de energie, het geld maar niet de tijd.
65+ het geld, de tijd maar niet de energie.

Ik heb nu misschien wel iets meer geld dan vroeger maar dat weegt niet op tegen de energie die ik toen had. En de beste dingen in het leven zijn priceless! 

Dit gezegd hebbende ben ik klaar voor alles wat me te wachten staat in mijn 30’s, zoals wat serieuzer leven en dingen wat meer nemen zoals het komt. Het is soms niet makkelijk maar het leven zit vol verrassingen en het hoeft niet zo precies te lopen volgens zelfgemaakte verwachtingen of wat de maatschappij van je verlangt.

Let the countdown begin!